Αν το γνωρίζει ρώτησα κάποιο σπουργίτι
Μου είπε ΝΑΙ με δύναμη απ’ τη ψυχή του
Μα πρέπει πρώτα να πετάξω ’γω μαζί του
Και πώς να γίνει που δε ξέρω να πετάω;
Έχω δυο πόδια να μπορώ να περπατάω
Φαίνεται παίζει με τον πόνο μου ο σπουργίτης
Που μου ζητά φτερά να βγάλω ο αλήτης
Της ευτυχίας αναζήτησα το στέκι
Ένα παιδί μου λέει «κάπου αυτή δε στέκει.
Φτερά ανοίγει κι οπουδήποτε πετάει
Μα δε πηγαίνει σ’ όποιον την αναζητάει»
Και τι να κάνω που δε ξέρω να πετάω;
Έχω δυο χέρια να μπορώ να κολυμπάω
Να βγώ απ’ τον βούρκο, να παλέψω με την δίνη
Του σάπιου κόσμου που όλο παίρνει και δε δίνει
Της ευτυχίας αναζήτησα την ώρα
Μα μ’ έστησε στο ραντεβού και φεύγω τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου